این روزها شاهد تشکیل دریاچه ای جوان در لوت میانی هستیم . دریاچه ای که از طغیان رود شور در فصل بارندگی ایجاد شده و تا کنون خشک نیز نشده است. مطلب خوبی را در این مورد میتوانید از اینجا + بخوانید.

مدتی است، شاید از همان ابتدای راه اندازی سیستم اسنپ که با خشنودی مثل بقیه مردم از امکانات تکنولوژی تاکسی های اینترنتی استفاده میکنم و سعی دارم علاوه بر تطبیق خود بر این حس مفهومی با شرایط فرهنگی و اجتماعی بتوانم بدون پیش داوری های معمول ما ایرانی ها به آن رضایت و تعلق خاطر برسم.
امروز به دلیل بعد زمانی و مکانی و کاری که داشتم از دو سرویس اسنپ استفاده کردم یکی برای رفت و دیگری در زمان برگشت. نمیدانم در کل چرا حس میکنم تاکسی های اینترنتی از همه شرکت ها در تهران مرتب تر و به قانون آشنایی بیشتری را دارند، تا در شهرستان ها! اما این برایم به صورت عادی در آمده و سعی در آن دارم تا خیلی موارد را که میبینم، نادیده تلقی کنم و در امتیاز دهی هم با رعایت انصاف بیشتر کمک در نحوه امتیاز رانندگان و ماشین ها باشم.
در مسیر رفت با وجودی که انتخابم دو مسیر و توقف هم مشخصا ذکر شده بود بین ۵ تا ۱۰ دقیقه اما راننده اظهار میکرد بر روی گوشی ندیده و نمیدانسته ! اما هر کجا که بخواهم مرا خواهد برد ! و علاوه بر آن چیزی که مرا آزار داد این بود که از بدو ورود به ماشین بوی سیر بسیاری فضای کوچک ماشین را پر کرده بود به نحوی که برای من قابل تحمل نبود و شیشه را در سرما تا نصفه به پایین آوردم تا بتوانم از شر بوی نامطبوع سیر خلاصی پیدا کنم! انتظاری از تمیزی ماشین نداشتم که همیشه و اکثرا ماشین ها در شهرستان ها کثیف است اما این بوی سیر ! در موقع پیاده شدن هم راننده محترم درخواست امتیاز داشت! مطابق همیشه برای امتیاز دهی وارد شدم و تنها توانستم آیتم نامناسب بودن فضای داخلی خودرو را علامت بزنم که ای کاش برای این موارد هم آیتمی در نظر میگرفتند! به هر صورت به مقصد رسیدم و پیاده شدم و در مسیر برگشت اوضاع بشدت خراب تر هم شد. با سوار شدن به ماشین بوی بسیار بد سیگار با وجودی که راننده سیگاری در دست نداشت مشامم را پر کرد. من که هیچ وقت نگرانی از مواردی چون بهم خوردن وضعیت معده در مقابل این گونه بوها نداشتم به مقصد نرسیده از ماشین پیاده شدم! حالت تهوع شدید حتی با بازکردن شیشه ماشین هم از بین نرفت! شاید امشب به اندازه طول عمر یک فرد سیگاری از نیکوتین اشباع شدم و هنوز که هنوز است حال مساعدی را پیدا نکردم. در صفحه امتیازات هم ذکر شده سیگار کشیدن راننده ! درست است که راننده سیگار در دست نداشت اما بوی نامطبوع سیگار تمام بدنم را فراگرفت. شاید این آخرین بار برای استفاده من از سیستمی خوب باشد.

امروز در خبرها آمده بود در گفتگویی که با آقای دکتر مونسان رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری انجام شده + ایشان گفته اند که در ۷ ماهه سال جاری، ۴ میلیون و ۷۰۰ هزار گردشگر خارجی وارد کشور شده‌اند که نسبت به مدت مشابه سال گذشته رشد چشمگیری را نشان می‌دهد!
درست است که این آمار وجود دارد اما جناب مونسان هم بنا به دلیل شغلی خویش این را اذعان نداشته اند که علت این افزایش تنها بالارفتن قیمت دلار در برابر ریال است نه ساز و کارهای سازمان ایشان یا دیگر ادوات دولت و راه کارهای آنان! درست است که این آمار درست است اما چرا باید برای تبلیغات کاری و شغلی خود از حقیقت گریزان باشیم و اینگونه برداشت ها را از آمارها برای پیش بردن مقاصد خود و همین طور بالا نشان دادن کار کرد سازمانی خویش داشته باشیم؟
سوال اینجاست که آقای دکتر مونسان شما به عنوان رییس این سازمان که از عنوان خود بر محتوای کاری هویداست چه دستورالعملی برای این افزایش آمار داشته اید؟
چه تسهیلاتی نسبت به سال قبل برای ورود گردشگران خارجی بوجود آمده است؟
آیا با این وضعیت نابسامان دلار در قبال ریال فکری هم برای رونق و افزایش گردشگران ایرانی داشته ایم؟
آیا به این فکر افتاده ایم تا آماری را برای همین مدت از گردشگران ایرانی ارایه دهیم؟
آیا اینجور به نظر نمی آید که نه تنها افت قابل ملاحظه ای در سفرهای خارجی ایرانیان بوجود آمده، بلکه گردشگران ایرانی سبد گردشگری خود را از خارج از مرزهای ایران به داخل مرزهای ایران و استان های ایران تبدیل کرده اند؟
آیا این تغییر رفتار و الگو ناشی از امکاناتی بوده که آن سازمان برای میراث فرهنگی کشور و توسعه پایدار گردشگری در ایران داشته اند یا ناچاری که تحمیل به گردشگران ایرانی شده منجر به این تغییر رفتار گشته؟

طبیعت را نادرست اشغال کرده ایم و از تمامی منابع آن با تمامی ظرفیت استفاده میکنیم و روز به روز دریغ و افسوس برای گذشته داریم و هنوز هم متوجه نشدیم که گذشته و آینده را ما خود ساخته و میسازیم ! هرگاه طبیعت بنا به ظرفیت خود نشان خوبی را برای داشته های ما و منفعت ما به همراه داشت آن را از تلاش خود و نه چیز دیگر و هر گاه طبیعت بنا به ماهیت خود آن چه را ما نمی پسندیم از خود بر جا گذاشت به نام بلا آن هم نه از داشته های خود بلکه طبیعت می دانیم !
سیل – رانش زمین – خشکسالی – قحطی – کولاک – بی آبی و خیلی صفت های منفی که خود ساخته ذهن بشر بوده را به بلای طبیعت نسبت میدهیم و انتظار داریم این ها که اکثرا به نوعی برگشتی از عمل ماست رفع شود و برای آن دعا میکنیم !
در کلان شهر ها بدون رعایت استاندارد خاص همه معیار های جامعه را به زیر پا میگذاریم و در چپاول داشته های مادر طبیعت که بی چشم داشتی از دیر باز برایمان در سفره پهن کرده روز به روز وحشی تر شده ایم و بعد در مشکلات ساخته شده از همین عدم رعایت ها و برداشت های بی رویه شکایتمان به طبیعت است !
این روز ها دیگر حتی به آموزه های خود از گذشتگانمان هم بی پروا شده ایم و آنچه در گذشته نیاکان ما به خوبی آن را تجربه کرده اند و به سهم خود به خوبی نیز از آن بهره برده و یا راهی برای عبور از آن پیدا کرده اند پشت کرده و فقط به منافع خود فکر میکنیم !
همه این ها و خیلی موارد دیگر از این دست نتیجه ای جز از بین بردن طبیعت و محیط زیست و تنگناها و فشار بر اقشار جامعه ندارد و آن وقت است که به جای راه چاره که باید از قبل برای مشکلات و موارد غیر طبیعی فکر شده باشد و بعد از ایجاد یک بحران به فکر تشکیل ستادی برای آن هستیم ! کمی زود نیست؟ چرا باید برای سیل بعد از وقوع آن و ویرانی ها و از دست دادن جان انسان ها به فکر راه کار باشیم یا چرا برای لرزش زمین که میدانیم قطعا در پیش خواهیم داشت به جای فکر کردن و آمادگی برای این سیر و روش طبیعی زمین بلند مرتبه سازی ها و عدم مقاوم سازی ساختمان ها را در دستور داریم؟ از این دست بسیار است و همه میبینیم و مینشینیم تا بحرانی که خود بوجود آورده ایم تمام شود و بعد تا بحران بعدی !
ستاد بحران وقتی ایجاد می شود که از بحران رد شده ایم و در زمان پس از بحران هستیم ! چیزی که باید قبل از بحران بوجود می آمد! ستادی که جمع می شوند تا فکر کنند چه باید کرد!
برف و باران به همان دلایل ذکر شده کم شده و قهر طبیعت از داشته های ما خیلی وقت است که شروع شده اما چون در سال گذشته برف سنگین باران سنگین لرزش زمین را نداشته ایم دیگر باید آنها را فراموش کنیم و مسیل ها را پر کنیم و بر روی گسل ها بلند مرتبه سازی انجام دهیم و خیابان و کوچه ها را تنگ تر سازیم تا در آمد خیلی ها افزایش پیدا کند و جیب ها پر شود؟ و از آن طرف هم مشکلات مردم زیاد شده و خیلی ها جان خود را از دست دهند چون از قبل به هیچ چیز فکر نشده !
برداشت بی رویه از طبیعت از یک سو که خلاصه بر آن گذر کردم و از طرف دیگر بی اهمیت دانستن نکات مهم ی که با رعایت آن ها نه تنها از مشکلات کاسته می شود بلکه خود به صورت فرهنگ سازی برای آیندگان به جا می ماند. نکاتی که هم من هم شما هم اطرافیان ما و هم آن هایی که به دلایلی بر سر کاری برای رفع مشکلات جامعه قرار گرفته اند می بایست رعایت کنیم . هر کدام به فراخور احوالات خود. در این دنیای به روز و پر از تکنولوژی دیگر نیازی به نگاه به آسمان و پیدا کردن رد گسل ها و چین و چروک های زمین و یافتن ابر نیست و با این تنوع ابزاری که در دست داریم به راحتی میتوان رصد و پیش بینی هایی را انجام داد و یک شبه غافل گیر نشد. میتوان ستاد بحران را همیشه در حالت آماده باش قرار داد و کاسه چه کنم در بعد از بروز اتفاقات طبیعی و غیر طبیعی به دست نگرفت. وقتی همه می دانیم برای هفته آینده جبهه هوایی سرد و باران زا به کشور وارد می شود وقتی میدانیم سرما و برودت هوا در خیلی از نقاط این باران را به برف تبدیل می کند و یقین پیدا میکنیم که هشدار ها نشان از وضعیت بحرانی دارد من و شما به جای بیرون زدن از خانه و به قول خودمان تفریح می توانیم در خانه مانده و از سفرهایی که شاید غیر ضروری است پرهیز کنیم و همین طور کسانی که در ستاد های بحران منتظر بلا و رفع بلا دست به آسمان نهاده اند نیز میتوانند با رعایت کارهایی شاید ایتدایی از بروز فاجعه در ساعات بحران خود داری کنند . کار ها و مواردی که من میدانم شما میدانید و آنها هم می دانند . کاش بحران را در نطفه عقیم میکردیم تا به تماشای رشد آن باشیم. کاش ایران ما در خور نامش ایران بود.

حال زمین خیلی وقت است که خوب نیست و این خوب نبودن بیش از آنچه فکرش را میکنیم بر روی زندگی همه ما تاثیر گذار شده و ما را هم سو با این بدی با خود میبرد و ما هم روز به روز به جای فکری برای بهینه کردن اوضاع به سمت بد بودن میرویم و با دست بر روی دست گذاشتن نشسته ایم تا شاید کسی دیگر فکری برای ما بکند! کاری که از دست ما بر می آید از تک نک ما به عنوان کسانی که بر روی این زمین در حال زندگی هستیم را برای دیگران وانهاده ایم !

جزیزه هرمز که علاوه بر کوچکی دارای اهمیت فوق العاده ای در سیانت و حفاظت از ایران را دارد دچار این بحران بد بودن همانند دیگر مکان های ایران شده است ! دیگر هر کس را که میبینی با یک کوله کوچک و یا بززگ و با فکرهایی در جهت تخریب یا حفظ آن به این جزیزه کوچک سفر میکند و متاسفانه انباشت زباله خیلی زود اثر خود را در سواحل آن و خاک های رنگین تپه ها و کوه های آن گذاشته است و مردمان بی نهایت مهربان این جزیره را نیز توریست زده کرده و دیگر از آن هرمزی که شاید سالیانی نه چندان دور از آن در یادم است خبری نیست! دیگر هر زمان که پا به جزیره میگذارید افراد مختلفی را میبینید که با خود توشه بسیار برای اقامت ی یک تا چند روزه به همراه دارند و متاسفانه انباشت زباله های باز مانده را در حزیره رها می سازند و روز به روز این جزیره رو به فاجعه زیست محیطی میرود!

شاید ۱۰ سال پیش بود که به جزیره رفتم و معنی هرمز را یافتم ! آن زمان حتی اسکله ای هم برای کناره گرفتن قایق های کوچک به این شکل امروزی نبود و مردمان ه بس مهربان آن جا نیز با دیدنت بسیار شگفت زده می شدند و مهربانی آنها تا روزها انرژی خوبی را به همراهت راهی میکرد. آن روزها از برپایی تور های مختلف برای این جزیره بکر و زیبا خبری نبود و از هر کس ی اسم هرمز را نمی شنیدی ! درست برعکس حال حاضر که اسمش هم به کلاس گردش گری تبدیل شده و شاید این روزها همه در حال سفر به این جزیره کوچک هستند. همه بدون داشتن اطلاعات لازم و کافی خود را از طریق قشم یا بندرعباس به جزیره میرسانند تا دور از چشم دیگران ! چادری برپا کرده و بساط عیشی و … منظور از همه همان توریست نما ها و گردش گر نماهایی هستند که گردش گری و توریست بودن خود را به معنی تخریب محیط زیست و از بین بردن فرهنگ بومی منظقه و یا خیلی نکات دیگر می پندارند و باید در سفری چند روزه به قول خود تفریح داشته و به خوبی از تمامی امکانات استفاده کرده و از خود همه چیز برجا گذارند!

کاش حداقل در راستای همین گردش های نادرست از خود در این طبیعت بکر و زیبا چیزی برجا نگذاریم ! در این راستا کمپین خوبی برپا شده و همین جمعه یعنی ۱۸ فروردین ماه ۱۳۹۶ علاقمندان به هرمز و محیط زیست بر آن شده اند تا دست به دست هم داده و جزیره را از شر زباله های بشری خلاص کنند … اگر ما را همراه هستید به ما در همین جمعه بپیوندید … وعده ما جزیره هرمز برای اهمیت به خود و محیط زندگی خود.